Iepenzaad
In Amsterdam zie je de sporen:
het sperma vliegt je om de oren,
het zaad ligt duimendik op straat,
de gracht drijft vol ejaculaat.
Kinderen graaien met hun hand
door de lozing als door zand
en hun ouders doen alsof
het geen kwakje is, maar stof.
Het is begonnen toen we sliepen,
eind april, als ieder jaar:
bijna tachtigduizend iepen
kwamen met z’n allen klaar.
Op 6 mei 2009, 27 april 2011, 14 mei 2012, 26 mei 2013, 6 mei 2014, 9 mei 2015, 14 mei 2016, 2 mei 2017, 13 mei 2018, 24 april 2019, 11 mei 2020 en 21 mei 2021 zette ik bovenstaand gedicht op mijn weblog; het is een gewoonte geworden om elk jaar dit gedicht van mij online te zetten als de stad bezaaid ligt met iepenzaad. Iepenzaad wordt door keurige mensen eufemistisch ook wel lentesneeuw genoemd.
tedvanlieshout.nu 
ik zat er al op te wahten 🙂 Niet op het iepenzaad, maar op jouw gedicht hier! Prachtig is het weer (zowel het ronddwarrelende zaad als het gedicht).
oehoeboeroe
10 mei 2022 at 18:11
🙂
Ted
10 mei 2022 at 20:33
Blijkbaar viert de stad al die lentesneeuw.
https://hart.amsterdam/nl/page/765409/lentesneeuw
Moet je als stad toch bepaald gevoel voor humor hebben.
Co
11 mei 2022 at 16:13
ik krijg de link van hart.amsterdam niet aan de praat……… Terwijl ik natuurlijk razend nieuwsgierig ben. Een (flink) aantal jaren geleden was er zelfs een festival in het kader van de iepensneeuw. Met (bij de hortus) gebak waarin het zaad verwerkt was.
oehoeboeroe
11 mei 2022 at 20:44