Trouw-hoofdredacteur verbiedt taal

Trouw-hoofdredacteur Cees van der Laan doet het woord ‘blank’ in de ban. Hij schrijft zelfs: ‘Brieven van lezers die het woord blank schrijven worden gewijzigd in wit, ook al bedoelen ze er niets oneigenlijks mee en is het eerder een gewoonte dan een gemotiveerd gebruik van het woord.’

Schrappen in andermans teksten is not done en volgens mij overschrijdt Van der Laan daarmee de grenzen van de betamelijkheid. Hij beschikt immers niet over het auteursrecht van die brieven. Hij mag wel voorstellen om het woord te wijzigen, maar het niet op eigen houtje doen.

Inhoudelijk ben ik het er ook niet mee eens. Het verbieden van taal is toch echt het laatste wat je moet willen. Je voelt zelf op een gegeven moment wel aan welke woorden gevoelig liggen en dan kun je besluiten om ze niet te gebruiken. Zo haalde ik toevallig gisteren in een tekst van mezelf het woord ‘lelieblank’ weg.

Zo lang ik dat zelf doe, is er niets aan de hand. Het wordt ernstig als een ander het aan je oplegt, zoals Van der Laan nu wil doen. Het is niet aan hem, ook niet binnen zijn functie, om mensen te verplichten woorden al of niet te gebruiken. Het is ook ondoenlijk, want moet je eerst aan Van der Laan vragen of je ‘ruwe bolster, blanke pit’ mag schrijven? En wat doet Van der Laan als je ‘de keuken stond blank’ schrijft? En hoe zit het met ‘een blanco stem’?