De Amsterdamse schilders

Ik heb bewondering voor de schilders van de gemeente. Ze worden behoorlijk dwars gezeten door collega’s van een andere dienst van de gemeente Amsterdam. Die hadden palen geplaatst met borden waarop stond dat fietsen op een bepaalde dag zouden worden weggehaald vanwege werkzaamheden aan de reling. Dus toen die dag kwam, had vrijwel iedereen zijn fiets elders gestald en konden de schilders de reling in de grondverf zetten. Maar op dezelfde dag werden de borden al weer weggehaald, met als gevolg dat onoplettende mensen hun fiets weer aan de reling vastzetten, ook al was duidelijk dat de reling nog niet afgelakt was. Nu zijn de schilders bezig om de koperkleurige reling weer rijtuigengroen te schilderen, en ze moeten dus om al die fietsen en hun hangsloten heen. Vreselijk onhandig natuurlijk. Vanochtend zag ik een meisje beteuterd kijken toen ze verf aan haar handen kreeg omdat die natuurlijk op de ketting zat waarmee ze haar fiets aan de reling had vastgezet. Net goed, dacht ik, al leek het me een heel aardig meisje en ze lachte ook naar de schilders, waarschijnlijk omdat ze zelf ook wel begreep dat ze haar fiets beter niet aan de reling had kunnen vastmaken.